شکنجه

عصر ایران - "شکنجه " تاریخی به درازای زیست بشر روی کره خاکی دارد. این اقدام که امروزه طبق حقوق بین الملل عرفی و حقوق داخلی بسیاری از کشورها ممنوع شده، در گذشته تاریخی بشر امری بدیهی بوده و رواج گسترده ای داشته است.

شکنجه

عصر ایران - "شکنجه " تاریخی به درازای زیست بشر روی کره خاکی دارد. این اقدام که امروزه طبق حقوق بین الملل عرفی و حقوق داخلی بسیاری از کشورها ممنوع شده، در گذشته تاریخی بشر امری بدیهی بوده و رواج گسترده ای داشته است.

شکنجه

هدف از شکنجه ها غالبا سیاسی بوده و به منظور آزار رساندن به مخالفان سیاسی و عقیدتی حکومت ها بوده است. شکنجه غالبا از سوی حکومت ها به عنوان ابزاری سیستماتیک و به منظور کنترل مخالفان و دگر اندیشان اعمال می شده است.

در قرون وسطا در کشورهای اروپایی ، شکنجه رواج گسترده ای داشته است و کلیسای کاتولیک و دولت های اروپایی که قدرت را قبضه کرده بودند مخالفان سیاسی و عقیدتی خود را با ابزارهای مختلف شکنجه می کردند.

همزمان با گسترش دموکراسی در جهان و پیدایش حکومت های دموکراتیک و تدوین نظام های حقوق بشری شکنجه رسمی نیز ممنوع شد اما به جای آن شکنجه سفید (شکنجه روانی و غیر فیزیکی) رواج پیدا کرد.

بایگانی
آخرین مطالب

shekange8

يكشنبه, ۲۷ آبان ۱۳۹۷، ۰۸:۰۸ ب.ظ

 

در کشور های اروپایی در قرون وسطی چشمان محکوم را با ناخن یا انبر در می آوردند ؛ ناخن ها را می کشیدند - در اسپانیا استخوان ها را می شکستند و مفاصل را از هم جدا می کردند - ریختن سرب گداخته در گوش و حلق و بینی مرسوم بود .


• با اختراع گیوتین در فرانسه ، سر محکومین را می بریدند ، در اکثر کشور ها وزنه های سنگینی تا ۹۰ کیلو به هر یک از پاها بسته و محکوم را آویزان می کردند .


• کشیدن دندان و کندن گوش معمول بود .


• سوزاندن کف پا و کف دست و کندن پوست سر نیز معمول بود .

 

• در یونان قدیم محکوم را به چهار چوب بسته و شلاق می زندند ، به بینی آنها سرکه می ریختند و بر زخمهایشان سرکه و نمک می پاشیدند .


• در قدیم محکومین را زنده زنده می سوزاندند ، و برای تفریح اشراف ، محکومین را کباب می کردند ، مردان و زنانی را که روابط نا مشروع داشتند به سیخ می کشیدند .


• در ایران قدیم ، زبان را از حلق بیرون می کشیدند ، به چشم ها میل داغ می کشیدند ، پوست محکومین را کنده و پر از کاه می کردند .


• در قرون وسطی متهم به ضرب سکه را در دیگ می جوشاندند ، چهار دست و پای محکوم را به ۴ است قوی یا به چرخ های گردون می بستند و با راندن اسب ها در جهت مخالف یا چرخاندن چرخ ها محکوم را شقه می کردند ، یا سرب گداخته بر گلوی او می ریختند ، مردان را از بیضه آویزان می کردند ، با قیف بر گلوی آنها آب می ریختند تا باد کند ؛ ( نادرشاه پس از کور کردن پسرش با تلمبه آب به شکم بیش از ۱۰ نفر بست و آنها را ترکاند .

۹۷/۰۸/۲۷ موافقین ۰ مخالفین ۰
سینا شیرمحمدی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی